خواص اعجاب آور چای سبز - مجله میکونوس

خواص اعجاب آور چای سبز

مصرف چای سبز در تعداد انگشت شماری از خانواده ها رایج است اما این اطمینان وجود دارد که افراد با آگاهی از فواید این چای بیشتر به سمت مصرف این نوشیدنی با ارزش جذب شوند. اخیراً از فواید بسیار چای سبز صحبتهای زیادی می گردد و حتی چای را برترین نوشیدنی پس از آب می دانند. هم چای سیاه و هم چای سبز دارای رنگدانه هایی هستند که اثر کاهش ابتلا به سرطانهای مختلف در آنها دیده شده است.زمانی که چای با غلظتی مناسب دم بکشد، تنها محتوی نیمی از کافئین یک فنجان قهوه است. با این حال چای بدون کافئین هم وجود دارد. مردم چین از دیرباز چای سبز را به اسم یک نوشیدنی دارویی مصرف نموده و می نمایند و به علت اهمیت ویژه این گیاه، اصول خاصی هم برای تهیه آن دارند. به تازگی علاوه بر مردم چین، چای سبز در بسیاری از کشورهای دنیا هواداران فراوانی یافته است. علت اصلی این استقبال، آشنایی مردم دیگر کشورها با خواص درمانی این نوع نوشیدنی است. هر چند در مواردی توصیه و پیشنهاد مردم به یکدیگر عامل اصلی مصرف بعضی مواد غذایی یا نوشیدنیها هست اما در خصوص چای سبز علاوه بر توصیه دهان به دهان، پژوهشگران هم خواص دارویی آن را تأیید نموده اند. نوشیدن روزانه سه تا چهار فنجان چای سبز مانع از ابتلا به بسیاری از بیماری ها می گردد. پژوهشگران 25 مورد را به اسم دلایل اصلی مصرف چای سبز می دانند.گیاه چای در آب و هوای گرم رشد می نماید. برای فراوری چای معمولاً برگهای کوچکتر و جوانتر انتخاب می شوند. در مجموع سه نوع چای وجود دارد: چای سیاه، چای سبز و چای اولانگ (نوعی چای چینی). مزیت چای سبز بر چای های دیگر این است که کمتر تحت تأثیر فرآیند قرار گرفته و ترکیبات موجود در آن پایدار به جای مانده است. چای سبز به اسم یک ترکیب ضدسرطان و آنتی اکسیدان شناخته شده است. تحقیقات نشان می دهد که نوشیدن مرتب چای سبز می تواند در پیشگیری و درمان بیماریهای لاعلاجی مثل سرطان بسیار مؤثر باشد. بسیاری از خواص چای سبز مربوط به ماده ای به نام کاتچین است که فعالیت آنتی اکسیدانی آن بسیار بالا بوده و نسبت به آنتی اکسیدان های معروفی چون ویتامینهای C و E بسیار قویتر عمل می نماید. نوشیدن چای سبز می تواند احتمال ابتلا به بیماری های مختلف را کاهش دهد؛ از بیماری های ساده باکتریایی گرفته تا بیماری های مزمنی چون بیماری های قلبی، سکته، سرطان، مسائل دهانی دندانی، و استئوپرز، گیاه چای گل بزرگی است که دارای برگهای همواره سبز است و همانطور که اشاره شد، چای سبز بومی کشور چین است و در آن کشور بیش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چای در تمامی نقاط آسیا و بخشهایی از خاورمیانه و آفریقا هم کشت می گردد.

نحوه استفاده

برای هر نفر یک قاشق مرباخوری چای سبز را در قوری ریخته و به ازای هر یک قاشق، یک لیوان آب داغ با دمای 80 تا 85 درجه به آن اضافه نموده و درب قوری را به مدت هفت تا هشت دقیقه بگذارید سپس آن را بنوشید. یادآوری این نکته لازم است که چای سبز مانند چای سیاه لزومی به دم کردن ندارد. چای سیاه و چای سبز هر دو از گیاه واحدی به دست می آیند. تفاوت در این است که برای تهیه چای سبز برگها را بخار داده، گرد (پودر) می نمایند و سپس آنرا خشک می نمایند ولی برای تهیه چای سیاه ابتدا برگها خشک و سپس تخمیر می شوند و در بعضی اوقات مواد و رنگهای شیمیایی به آن اضافه شده و در خاتمه برشته می گردد، یعنی فرآیند بیشتری روی چای صورت می گیرد.

اندازه مصرف روزانه:

چای سبز به اسم جایگزینی مناسب برای چای سیاه و قهوه توصیه می گردد. نوشیدن روزانه سه لیوان چای سبز (حاوی سه گرم مواد حل شدنی) یا روزانه 300 تا 400 میلی گرم عصاره استاندارد چای سبز(عصاره ها باید حاوی 80 درصد پلی فنلها و 55 درصد اپی گالوکزچین) مفید است. انواع فرآورده های کپسولی و مایع چای سبز هم قابل دسترسی اند.

منبع: نشریه دنیای زنان شماره 69

منبع: راسخون